Wyznaczanie punktów przecięcia dwóch okręgów

Autor podstrony: Krzysztof Zajączkowski

Stronę tą wyświetlono już: 13527 razy

Dane są dwa okręgi o promieniach r i R, których środki znajdują się w punktach VC1 oraz VC2. Punkty przecięcia tych okręgów można obliczyć korzystając z konstrukcji geometrycznej opisanej na rysunku 1 pod warunkiem, że nie są spełnione następujące warunki:

Równanie [1] [1]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

\left|\vec{V}_{C1}-\vec{V}_{C2}\right|&lr;\left|R-r\right|
Równanie [2] [2]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

\left|\vec{V}_{C1}-\vec{V}_{C2}\right|>R+r

Gdy warunek [1] jest spełniony okrąg o mniejszym promieni znajduje się w środku okręgu o większym promieniu i okręgi nie mają wspólnych punktów przecięcia, natomiast w przypadku gdy spełniony jest warunek [2], okręgi znajdują się na tyle daleko od siebie, że nie ma możliwości aby miały one punkty przecięcia. Istnieje przypadek, w którym dwa okręgi mają nieskończoną ilość punktów wspólnych, ten przypadek występuje wówczas, gdy spełnione są następujące równości: VC1.x = VC2.x oraz VC1.y = VC2.y oraz R = r.

Interpretacja graficzna konstrukcji do wyznaczania punktów przecięcia dwóch okręgów.
Rys. 1
Interpretacja graficzna konstrukcji do wyznaczania punktów przecięcia dwóch okręgów.

Obliczenia należy zacząć od wyznaczenia kosinusa kąta A zaznaczonego na rysunku 1 wykorzystując do tego niecnego celu twierdzenie kosinusów znane już z szkoły średniej. Wzór twierdzenia tego dla rozpatrywanego przypadku przyjmuje następującą postać:

Równanie [3] [3]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

r^2=\left|\vec{V}_{C1}-\vec{V}_{C2}\right|^2+R^2-2\cdot\left| \vec{V}_{C1}-\vec{V}_{C2}\right|\cdot R\cdot cos(A)

Oczywiście wzór [3] wymaga odpowiedniego przekształcenia:

Równanie [4] [4]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

cos(A)=\frac{\left|\vec{V}_{C1}-\vec{V}_{C2}\right|^2+r^2-R^2}{2\cdot\left|\vec{V}_{C1}-\vec{V}_{C2}\right|\cdot r}

Potrzebna będzie jeszcze wartość sinusa kąta A więc zastosować należy jedynkę trygonometryczną do jego wyznaczenia w następujący sposób:

Równanie [5] [5]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

sin(A)=\sqrt{1-cos^2(A)}

Teraz można przystąpić do wyznaczenia wektora pomocniczego Vp, poprzez przypisanie mu wektora VC1-VC2 przeskalowanego do długości promienia r w następujący sposób:

Równanie [6] [6]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

\vec{V}_p=\frac{\vec{V}_{C2}-\vec{V}_{C1}}{\left|\vec{V}_{C1}-\vec{V}_{C2}\right|}\cdot r

Punkty przecięcia V1, V2 okręgów zostaną wyznaczone poprzez obrócenie wektora Vp o kąt A w jedną i drugą stronę z wykorzystaniem wzoru na obrót wektora o dowolny kąt a następnie dodanie wektora VC1. Tak więc poszczególne współrzędne punktów przecięcia zostaną obliczone w następujący sposób:

Równanie [7] [7]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

V_1.x=V_p.x\cdot cos(A)-V_p.y\cdot sin(A)+V_{C1}.x
Równanie [8] [8]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

V_1.y=V_p.x\cdot sin(A)+V_p.y\cdot cos(A)+V_{C1}.y
Równanie [9] [9]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

V_2.x=V_p.x\cdot cos(A)+V_p.y\cdot sin(A)+V_{C1}.x
Równanie [10] [10]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

V_2.y= V_p.y\cdot cos(A)-V_p.x\cdot sin(A)+V_{C1}.y
Propozycje książek