Stronę tą wyświetlono już: 5980 razy
Opis ogólny cewki wraz z oznaczeniem schematycznym
Cewka to element elektroniczny o charakterze rezydencyjnym (w obwodach zasilanych prądem stałym) lub reaktancyjnym (w obwodach prądu sinusoidalengo). Cewki są również elementami indukcyjnymi, które są w stanie wytwarzać pole magnetyczne. Zjawisko to wykorzystuje się w elektromagnesach, gdzie pole magnetyczne cewki powoduje namagnesowanie rdzenia ferromagnetycznego.
Podstawowe parametry cewki
Dla prądu pulsującego cewka ma zdolność do samoindukcji. Strumień indukcji pola magnetycznego, które przepływa przez cewkę opisuje wzór:
gdzie:
- Φ - strumień indukcji magnetycznej;
- L - indukcyjność cewki;
- i - natężenie prądu płynącego przez cewkę
Siła elektromotoryczna indukowana w cewce może być z kolei wyliczona z następującego wzoru:
[2] |
Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:
gdzie:
- Φ - strumień indukcji magnetycznej;
- L - indukcyjność cewki;
- i - natężenie prądu płynącego przez cewkę
- ϵ - siła elektromotoryczna samoindukcji;
- t - czas
Jeżeli przyjmie się, że indukcyjność cewki nie zmienia się, wtedy powyższy wzór uprości się do postaci:
Jednostką indukcyjności cewki jest henr [H]. Prąd płynąc przez cewkę wytwarza strumień magnetyczny. Indukcyjność opisuje się jako stosunek tego strumienia i prądu, który go wytworzył:
gdzie współczynnik k zależy od kształtu cewki, liczby zwojów, rodzaju rdzenia czy grubości drutu, z którego cewka została wykonana.
Przy przepływie przez cewkę prądu stałego ważnym parametrem cewki jest jej stała C, którą wyraża zależność:
gdzie:
- H - natężenie pola magnetycznego;
- I - natężenie prądu płynącego przez cewkę
Cewka w obwodzie prądu sinusoidalnego
W obwodzie prądu sinusoidalnego natężenie prądu u wyprzedza o 90° prąd płynący przez cewkę, co pokazuje poniższy wykres.