Stronę tą wyświetlono już: 5430 razy

W budownictwie szczególną rolę odgrywa geometria wykreślna przy projektowaniu konstrukcji dachowych. Oto bowiem okazuje się, że aby zaprojektować poprawnie spełniający swoje zadanie wydajnego odprowadzania wody konieczne jest zaprojektowanie połaci dachowych tak, aby te odprowadzały wodę najlepiej bezpośrednio do krawędzi dachu a nigdy nie tworzyły poziomych rynien. Warunek ten jest konieczny (przynajmniej w warunkach atmosferycznych jakie panują w naszym kraju) z tego względu, że stojąca woda zwłaszcza w warunkach temperatury ujemnej stanowi spore zagrożenie dla trwałości konstrukcji dachu.

Zanim przejdę do omawiania interesujących nas zapewne zagadnień związanych z wyznaczaniem kolejnych połaci dachowych warto a nawet i trzeba zapoznać się z nazewnictwem podstawowych elementów konstrukcji dachowych, co też niniejszym czynię z najdzikszą wręcz rozkoszą:

• okap - najniższa (zazwyczaj pozioma) krawędź połaci;
• kalenica główna (grzbiet) - górna krawędź dachu na przecięciu połaci dachowych;
• kalenica narożna (naroże) - skośna krawędź wypukła na przecięciu dwóch połaci;
• kosz - krawędź wklęsła na przecięciu dwóch połaci (linia koszowa), ułatwia odpływ wody z opadów atmosferycznych najczęściej do rynny dachowej;
• krawędź szczytowa - odgraniczenie połaci od pionowego szczytu budynku (ściany szczytowej).

Najczęściej stosowane kąty spadków dachu to 45°; 30°; 15° rzadziej 60° lub 75°.