Stronę tą wyświetlono już: 5821 razy
Drodzy Czytelnicy, na tej stronie postaram się pokazać, jak można kreślić perspektywę centralną z wykorzystaniem podstawowej definicji perspektywy. W tym celu na rysunku 1 pokazany został przykładowy obiekt, przedstawiony w dwóch klasycznych rzutach prostopadłych, gdzie na dolnym rzucie zaznaczono punkt obserwacji O, płaszczyznę obserwacji oraz rzut punktu obserwacji na płaszczyznę obserwacji Oτ.
W celu wyznaczenia punktów obiektu pokazanego w perspektywie centralnej należy z punktu obserwacji O na rzucie dolnym wypuścić pęk linii łączący punktu O z punktami obiektu na rzucie dolnym. Z kolei na rzucie górnym te same linie będą łączyły punkt Oτ z poszczególnymi punktami obiektu na tymże rzucie.
Ponieważ tą metodą nie jest możliwe bezpośrednie wyznaczenie współrzędnych punktów leżących na linii łączącej punkt obserwacji O z jego rzutem na powierzchnię obserwacji Oτ na rysunku 2 wprowadzone zostały dodatkowe pomocnicze punkty.
Teraz można przejść do znajdowania punktów obiektu w perspektywie, poprzez klasyczne zrzutowanie punktów przecięcia się płaszczyzny obserwacji z liniami łączącymi punkt obserwacji O z punktami obiektu na dolnym rzucie. Przecięcia się tych rzutów z odpowiednią linią na górnym rzucie umożliwi znalezienie punktów obiektu w perspektywie.
Kolorem purpurowym zaznaczyłem linie, które w sposób pośredni wyznaczają punkty rzutowania znajdujące się na linii przechodzącej przez punkty O - Oτ.
Pozostało już tylko nic innego jak połączyć wszystkie punkty i uzyskać tym samym obraz obiektu w perspektywie.
Na koniec poniżej zamieszczam wyizolowany rysunek samego obiektu pokazanego w perspektywie centralnej z lekkim powiększeniem.
