Stronę tą wyświetlono już: 52907 razy
Polska norma opisująca zasady rzutowania prostokątnego to PN-78/N-01608. Według zasad rzutowania główny rzut A powinien pokazywać obiekt w pozycji w jakiej jest on położony w mechanizmie maszyny lub (gdy część pracuje pod kątem) obiekt należy przedstawić w układzie poziomym lub pionowym. Na rysunku 1 pokazana została zasada rzutowania według normy europejskiej (oznaczanej literką E).
Opis oznaczeń:
- A - rzut z przodu (główny);
- B - rzut z góry;
- C - rzut boczny prawy;
- D - rzut boczny lewy;
- E - rzut z dołu;
- F - rzut z tyłu
W przypadku, gdy z przyczyn technicznych nie jest możliwe rozmieszczenie poszczególnych rzutów w sposób pokazany na rysunku 1 (czyli według normy europejskiej E), można zastosować dowolny inny układ rzutów pod warunkiem odpowiedniego ich oznakowania.
Chociaż do dyspozycji jest aż 6 możliwych rzutów, to zasada rzutowania mówi, że liczba rzutów musi być ograniczona do minimum tzn. że na rysunku powinien mieścić się rzut główny i ewentualnie niezbędna ilość rzutów pomocniczych, koniecznych do jednoznacznego zwymiarowania przedmiotu.
Zarysy i krawędzie niewidoczne przedmiotu nanosi się jedynie wtedy, gdy nie zmniejsza to czytelności rysunku.
Przedmiot przedstawiony na rysunku technicznym w rzutach prostokątnych może być: widokiem; przekrojem; półprzekrojem; widokiem z cząstkowym wyrwaniem.
