Zasady i tworzenie rzutów prostokątnych

Autor podstrony: Krzysztof Zajączkowski

Stronę tą wyświetlono już: 50324 razy

Polska norma opisująca zasady rzutowania prostokątnego to PN-78/N-01608. Według zasad rzutowania główny rzut A powinien pokazywać obiekt w pozycji w jakiej jest on położony w mechanizmie maszyny lub (gdy część pracuje pod kątem) obiekt należy przedstawić w układzie poziomym lub pionowym. Na rysunku 1 pokazana została zasada rzutowania według normy europejskiej (oznaczanej literką E).

Rzuty prostokątne według normy <b>PN-78/N-01608</b>.
Rys. 1
Rzuty prostokątne według normy PN-78/N-01608.

Opis oznaczeń:

  • A - rzut z przodu (główny);
  • B - rzut z góry;
  • C - rzut boczny prawy;
  • D - rzut boczny lewy;
  • E - rzut z dołu;
  • F - rzut z tyłu

W przypadku, gdy z przyczyn technicznych nie jest możliwe rozmieszczenie poszczególnych rzutów w sposób pokazany na rysunku 1 (czyli według normy europejskiej E), można zastosować dowolny inny układ rzutów pod warunkiem odpowiedniego ich oznakowania.

Przykład niestandardowego układu rzutów wraz z oznaczeniami.
Rys. 2
Przykład niestandardowego układu rzutów wraz z oznaczeniami.

Chociaż do dyspozycji jest aż 6 możliwych rzutów, to zasada rzutowania mówi, że liczba rzutów musi być ograniczona do minimum tzn. że na rysunku powinien mieścić się rzut główny i ewentualnie niezbędna ilość rzutów pomocniczych, koniecznych do jednoznacznego zwymiarowania przedmiotu.

Zarysy i krawędzie niewidoczne przedmiotu nanosi się jedynie wtedy, gdy nie zmniejsza to czytelności rysunku.

Przedmiot przedstawiony na rysunku technicznym w rzutach prostokątnych może być: widokiem; przekrojem; półprzekrojem; widokiem z cząstkowym wyrwaniem.

Metody przedstawiania obiektu w: <b>a)</b> widoku; <b>b)</b> przekroju; <b>c)</b> półwidoku/półprzekroju; <b>d)</b> widoku z wyrwaniem cząstkowym.
Rys. 3
Metody przedstawiania obiektu w: a) widoku; b) przekroju; c) półwidoku/półprzekroju; d) widoku z wyrwaniem cząstkowym.