Sprzęgła cierne umożliwiają sterowanie włączaniem i wyłączaniem przenoszenia momentu obrotowego z jednego wału na drugi w sposób asynchroniczny w trakcie pracy urządzenia. Oznacza to, że sprzęgło to potrzebuje pewnego odstępu czasu w celu przeniesienia całego momentu obrotowego z wału napędzającego na wał napędzany. Czas rozruchu Δtr i przykładowy wykres funkcji prędkości wału napędzającego ω1 oraz wału napędzanego ω2 pokazane zostały na poniższym wykresie.
Sprzęgło cierne płaskie
Najprostsza konstrukcja jaka może być, czyli dwie współosiowo umieszczone tarcze, jedna nieruchomo zamocowana na wale napędowym i druga zamocowana z możliwością ograniczonego przesuwania się wzdłuż osi wału napędzanego co z kolei umożliwia złączanie i rozłączanie w trakcie gdy wał napędowy się obraca.
Sprzęgło cierne rowkowe
Jest to bardzo podobna konstrukcja do powyżej omawianej konstrukcji sprzęgła ciernego płaskiego. Jedyną różnicą jest to, że powierzchnia cierna jest zwiększona poprzez wykonanie na niej rowków. Dzięki temu czas rozruchu tr jest znacznie krótszy niż w przypadku sprzęgła płaskiego o takiej samej średnicy tarcz ciernych.
Sprzęgło cierne stożkowe
Jest to również proste sprzęgło, w którym powierzchnia cierna ma dla odmiany kształt stożka dzięki czemu znów można zmniejszyć gabaryty takiego sprzęgła.
Sprzęgło cierne wielopłytkowe
Najbardziej złożone sprzęgło cierne, składające się z umieszczonych naprzemianlegle płytek ciernych, które są sprzężone naprzemiennie z korpusem i piastą sprzęgła. Dzięki temu trwałość i wydajność tych sprzęgieł jest większa niż wcześniej omamianych wersji sprzęgieł ciernych.