Dodawanie i odejmowanie
Iloczyn wektorowy przez liczbę
Szczególne rodzaje wektorów
Iloczyn skalarny
Iloczyn wektorowy
Wyznacznik dwóch wektorów
Wyznacznik Grama
Prostopadłe rzutowanie wektora na wektor lub prostą
Obrót wektora o kąt
Obrót wektora za pomocą wektora kierunkowego
Wartość, długość i moduł wektora
Obliczanie pól powierzchni figur płaskich
Obliczanie środków ciężkości figur płaskich
Odbicia lustrzane
Skalowanie anizotropowe
Obliczanie objętości prostych brył geometrycznych
Wyznaczenie wektora dzielącego kąt zawarty pomiędzy dwoma wektorami na dwie równe części
Ta strona należy do działu:
Matematyka poddziału
Wektory Autor podstrony: Krzysztof Zajączkowski
Stronę tą wyświetlono już: 3015 razy
Iloczyn wektora a przez liczbę k jest operacją polegającą na przemnożeniu składowych wektora a przez tą liczbę w następujący sposób:
[1]
Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:
vec{a}=vec{b}cdot k=\begin{bmatrix}
b_1 \\
b_2 \\
\vdots \\
b_n
\end{bmatrix}\cdot k=\begin{bmatrix}
b_1\cdot k \\
b_2\cdot k \\
\vdots \\
b_n \cdot k
\end{bmatrix}
gdzie:
b1 , b2 , ... , bn - składowe wektora b ;
b1 ⋅k , b2 ⋅k , ... , bn ⋅k - składowe wektora a .
Własności iloczynu wektora przez liczbę:
wektory a , b mają zawsze ten sam kierunek;
wektory a , b mają ten sam zwrot gdy k >0 (wektor a na rysunku 1 ), a przeciwny gdy k <0 (wektor c na rysunku 1 );
stosunek długości wektora b do wektora a są równe liczbie k .
Interpretacja graficzna iloczynu wektora przez liczbę k1 >0 oraz k2 <0 .
Dzielenie wektora przez liczbę k jest oczywiście niczym innym jak przemnożeniem nieszczęsnego wektora przez k -1 w następujący sposób:
[2]
Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:
\vec{a}=\vec{b}\cdot \frac{1}{k}=\begin{bmatrix}b_1 \\ b_2 \\ \vdots \\ b_n \end{bmatrix}\cdot \frac{1}{k}=\begin{bmatrix}\cfrac{b_1}{k} \\ \cfrac{b_2}{k} \\ \vdots \\ \cfrac{b_n}{k}\end{bmatrix}
gdzie:
b1 , b2 , ... , bn - składowe wektora b ;
b1 ⋅k -1 , b2 ⋅k -1 , ... , bn ⋅k -1 - składowe wektora a .
Za pomocą mnożenia wektora przez wartość można tak przeskalować dowolny wektor a , aby jego długość była równa obranej wartości L poprzez podzielenie wektora a przez jego długość i pomnożenie przez L w następujący sposób:
[3]
Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:
\vec{b}=\vec{a}\cdot \frac{L}{\left|\vec{a}\right|} =\begin{bmatrix} a_1 \\ a_2 \\ \vdots \\ a_n \end{bmatrix}\cdot \frac{L}{\left|\vec{a}\right|}=\begin{bmatrix} a_1\cdot \cfrac{L}{\left|\vec{a}\right|} \\ a_2\cdot \cfrac{L}{\left|\vec{a}\right|} \\ \vdots \\ a_n\cdot \cfrac{L}{\left|\vec{a}\right|}\end{bmatrix}
gdzie:
a1 , a2 , ... , an - składowe wektora a ;
a1 ⋅L ⋅|a| -1 , a2 ⋅L ⋅|a| -1 , ... , an ⋅L ⋅|a| -1 - składowe wektora b .
Dzieląc wektor przez jego długość uzyskuje się wektor jednostkowy , będący wektorem o długości równej 1 . Mnożąc taki wektor przez L otrzymuje się więc wektor o długości L .