Zastosowanie zasady zachowania pędu w zjawisku odrzutu
Stronę tą wyświetlono już: 10495 razy
Zjawisko odrzutu bazujące na III zasadzie dynamiki Newtona również podlega prawu zasady zachowania pędu. W związku z tym rozwiązane zostaną tutaj przykłady zadań związanych z tym zjawiskiem.
Zadanie 1
Z armaty o masie ma=1000[kg] wystrzelono pocisk o masie mp=10[kg], który po wystrzeleniu porusza się z prędkością Vp=300[m/s], obliczyć prędkość Va odrzutu armaty po wystrzale.
Dane:
- ma=1000[kg]
- mp=10[kg]
- Vp=300[m/s]
Wyznaczyć:
- Va
Rozwiązanie:
Pęd działa wraz z pociskiem przed wystrzałem jest równy sumie pędów po wystrzale a ponieważ przed wystrzałem działo było nieruchome, więc moment pędu przed wystrzałem z działa jest równy zero, a więc uzyskujemy następujące równanie:
Oczywiście przekształcenie równania [1] jest banalnie proste i przyjmuje następującą postać:
Po podstawieniu do otrzymanej zależności [2] i obliczeniu dowiadujemy się, że działo zostało odrzucone z prędkością Vd=-3[m/s]
Zadanie 2
Dwustopniowa rakieta poruszająca się z prędkością V=2000[km/h] rozdziela się na dwa człony: pierwszy o masie m1=25 ton poruszający się z nieznaną prędkością V1 oraz drugi o masie m2=5 ton poruszający się z prędkością V2=2500[km/h]. Obliczyć prędkość odrzuconego członu rakiety.
Dane:
- V=2000[km/h]
- m1=25 ton
- m2=5 ton
- V2=2500[km/h]
Wyznaczyć:
- V1
Rozwiązanie:
Jak zwykle już pęd rakiety przed rozłączeniem jest równy sumie pędów poszczególnych członów rakiety po rozłączeniu, w związku z czym należy napisać następujące równanie:
Wystarczy przekształcić równanie [3] otrzymując wzór wyznaczający prędkość V1 pierwszego członu rakiety.
Po przeprowadzeniu niezbędnych obliczeń dowiadujemy się, że pierwszy człon rakiety porusza się po odłączeniu z prędkością V1=1900[km/h]